De profùndis

De profúndis clamávi ad te, Dómine: * 
Dómine, exáudi vocem meam. 
Fiant áures tuæ intendéntes, * 
in vocem deprecatiónis meæ. 
Si iniquitátes observáveris, Dómine: * 
Dómine, quis sustinébit? 
Quia apud te propitiátio est, * 
et timébimus te. 
Sustínui te, Dómine; + 
Sustínuit ánima mea in verbo eius, * 
sperávit ánima mea in Dómino. 
Magis quam custódes auróram, * 
speret Israël, in Dómino. 
Quia apud Dóminum misericórdia, * 
et copiósa apud eum redémptio. 
Et ipse rédimet Israël, * 
ex omnibus iniquitátibus ejus. 
Réquiem aetérnam dona eis, Dómine: * 
et lux perpetua luceat eis. 
Requiéscant in pace. Amen.